Om de vermindering van 40% tegen 2030 en meer dan 80% tegen 2050 te vertalen, moet het jaarlijkse quotum van elke persoon worden teruggebracht tot 10t in 2022, 9t in 2024, 8t in 2026, 7t in 2028 en 6t in 2030. 1.5t / jaar in 2050... De rekening van elke persoon zou worden beheerd en gecontroleerd door een nationale instantie die we de Carbon Agency zouden noemen. Afhankelijk van hoe snel we starten, kan de jaarlijkse reductie 6% zijn, of 7 of zelfs 8% als we wachten.

Stel je voor ... na een paar jaar is het systeem gemeengoed geworden, worden we automatisch nuchter, en denken we meer aan plezier maken, dansen, zingen, liefhebben ... dan aan de ineenstorting (die we zullen hebben vermeden dankzij het vergrotingseffect richting Europa en dan de wereld). Vooraf lijkt het ons dat we met alle burgers door het referendum moesten, daarvoor hebben we de pedagogiek van alle vrijwilligers nodig ...

Het is aan de houders van de Carbon Account om na te denken over het toerekenen van de CO2-uitstoot van de administraties aan de burgers, ofwel volgens de belastingschaal, ofwel gelijkelijk over alle burgers, ofwel volgens de gewoonte. De eerste jaren kunnen testen zijn. Als er voor de eenvoud zou worden besloten dat overheidsuitgaven worden vrijgesteld van de CO2-rekening (ja dat zou een slecht voorbeeld zijn), dan zouden er minder CO2-punten aan burgers moeten worden toegekend. Maar het zal nodig zijn om de staat aan te moedigen zijn uitstoot van broeikasgassen te verminderen ... ADEME schat dat 1500 kg CO2 / Frans / jaar de last van overheidsadministraties en -diensten is. De weergave van de koolstof van de administraties, bijvoorbeeld op het maandoverzicht van elke individuele rekening, zal in de richting gaan van reductie door emulatie tussen diensten. Een voorbeeld van een verklaring op https://comptecarbone.cc/c-comment

Oh sorry, integendeel, we willen alle ruimte laten aan de toekomstige projectleiders, als er teveel detail in ons enthousiasme zit om de haalbaarheid aan te tonen!

De rekeningen van elk bedrijf zullen de koolstofpunten integreren op alles wat binnenkomt en vertrekt, goed beheer zal zijn om de in- en uitgangen in evenwicht te brengen zoals bedrijven weten hoe ze dat moeten doen. Waarschijnlijk zou elk bedrijf een CO2-accountant moeten hebben. Als een bedrijf in koolstoffaillissement terechtkomt (te veel ingangen en te weinig uitgangen, tot het punt dat het niet langer in staat is om bevoorrading te krijgen), is dat omdat het zijn koolstofpunten heeft willen weggeven! Het zal binnen een bepaalde periode in herstel in evenwicht worden gebracht. Als ze volhield, zou ze worden tegengehouden door haar onvermogen om voorraden te krijgen. Faillissement...